Sermaye medyası, Nuray Mert'giller ve TÜSİAD “demokrasi"si üzerine

Nuray Mert kimdir, ne iş yapar, hatırlayalım:

"Red Hack'in yayımladığı e-postaya göre [Arzuhan Doğan] Yalçındağ, Berat Albayrak'a gönderdiği mailde şunları ifade ediyor:

"Ahmet Hakan, Nuray Mert, Arzu (Arzuhan Yalçındağ) ve ben Bodrum’da 12/ağustos cuma akşamı sohbet. Nuray Mert Sayın CB mızın hayranı olmuş, ‘doğru konuşalım olmasaydı mahvolmuştuk’ der. Arzu sorar neden akademisyenler yurt dışında gazete ilanları vermiyorsunuz düşüncelerinizi anlatsanız çok hoş olur. Nuray cevaben çok doğru olur ben bir yoklayayım etrafı der.”

Patronları Gezi Direnişi sırasında en çok korkutan şey neydi?

 1960'lı yıllardan beri Koç Holding'in toplu sözleşmelerde sendikalarla müzakerelerini yürüten, daha sonra bu alandaki "üstün başarıları" sayesinde önce MESS, sonra TİSK (Türkiye İşverenler Sendikası) Başkanlığına ve en son Dünya İşverenler Sendikası başkan yardımcısı konumuna terfi eden Tuğrul Kudatgobilik anılarını yayınladı. Burjuvazinin bu zeki ve deneyimli uşağı Gezi direnişini sınıfsal bir bakışla yorumlamış:

"Devletin hızlanması" ve "şirket gibi yönetilmesi", peki ama kimin için?

Özellikle kritik önemdeki ekonomik ve siyasal konularda hükümetlerin kendi çıkarları doğrultusunda hiç vakit kaybetmeden karar alması tekelci sermayenin her zaman arzu ettiği bir şeydir. Lenin’in söylediği gibi "finans kapital [banka sermayesiyle bütünleşmiş sanayi sermayesi] özgürlük istemez, o her şeye egemen olmak ister." 

Erdoğan'ın özlediği "Disiplinli Hürriyet" ya da "Milli Şef"lik rejimi

Erdoğan'ın özlemini duyduğu, şimdiden önemli ölçüde fiilen hayata geçirmiş olduğu ve 16 Nisan referandumuyla legalize etmeyi amaçladığı rejim Türkiye tarihinin hiç de yabancısı olmadığı bir rejimdir. Bu faşizmin "Führer ilkesi"nden ilham alan "Milli Şeflik" rejimi olarak Kemalist tek parti diktatörlüğü döneminde Türkiye'de uygulanmış olan rejimin üzerine bol "İslam" sosu dökülmüş bir yeniden baskısından ibarettir.